De gevoelens van achterstelling in het Noorden zijn al minstens zo oud als het economisch en sociaal uit elkaar groeien van de Randstad en het Noorden gedurende de afgelopen eeuw. En omdat we in Nederland van de verdelende rechtvaardigheid zijn, wordt al ruim een halve eeuw gepoogd die ongelijkheid te bestrijden.
Met de flexaanpak slaat Apeldoorn meerdere vliegen in een klap. We kunnen snel woningen toevoegen en tegelijkertijd de procedures starten voor de bouw van permanente huisvesting. Dat inspireert en prikkelt marktpartijen, die nodig zijn voor de uiteindelijke bouw van de wijk.
‘Integraal fataal’. Deze verzuchting slaak je na lezing van het ‘Provinciaal startpakket fysieke leefomgeving’. Een paar paracetamolletjes heb je echt wel nodig om dit rijkskader voor de provinciale ruimtelijke plannen en de NOVEX-gebieden door te worstelen.
We moeten meer appartementen bouwen die best een maatje kleiner mogen zijn. Dat dit niet tot minder wooncomfort hoeft te leiden, laten allerlei buitenlandse voorbeelden zien. De ideeën zijn er. Nu komt het aan op lef en overtuigingskracht om ze in bouwprojecten vaker toe te passen.
De grote woningbouwopgave doet de roep oplaaien om ‘slimmere, duurzame en betaalbare mobiliteit’. Dit klinkt heel nobel en lijkt bij te dragen aan doelstellingen van meerdere landelijke crises. De vraag is echter of dit geen excuus is om weg te kijken van de werkelijke problemen.
Op gemeentelijk niveau kom ik regelmatig de uitspraak tegen: ‘als het niet wettelijk is bepaald dan gaan we er nu niets mee doen!’ Uitgesproken door ambtenaren, al dan niet als spreekbuis van de wethouder, of door de wethouder zelf. Recent overkwam het me weer in een ambtelijke werksessie waar ik gespreksleider was. In het verleden stelde ik me meestal neutraal op door te informeren naar achterliggende motieven van dit niet-handelen. Nu had ik, voor ik het zelf goed en wel besefte, al de vraag gesteld of dit niet een onethisch standpunt was.
Teamleider Ruimtelijk Domein
Als werkvoorbereider riool- en waterbeheer draag je mede zorg voor een dorp waarin het fijn is om te wonen, te werken en te leven. Klimaatadaptie vormt daarin een belangrijk thema. Het openbare gebied is jouw werkveld, waarin je schakelt tussen bestuur, collega's, bewoners en ondernemers.
Word jij enthousiast van het managen van grote en complexe opdrachten? Ben je daadkrachtig en heb je goed gevoel voor bestuurlijke verhoudingen? Dan is de gemeente Delft op zoek naar jou!
Werken bij Waterschap Rijn en IJssel is dynamisch, uitdagend en maatschappelijk nuttig. Kom jij ons team versterken?
Een gebiedsproces zoals het Nationaal Programma Landelijk Gebied dat voorstaat: gebiedsgericht, integraal en samen met alle belanghebbenden. Zo doen ze dat al in Aldeboarn-De Deelen, één van de ontwikkelgebieden uit het Friese Veenweideprogramma.
De provincie Drenthe maakt werk van de Nedersaksenlijn. De treinlijn, die vanaf Enschede via Almelo, Hardenberg, Coevorden, Emmen, Musselkanaal, Stadskanaal, Veendam en Hoogezand-Sappemeer naar Groningen gaat, moet de ruggengraat worden voor nieuwe economische ontwikkelingen in de regio. ‘Wij hebben alles in huis om een economische topregio te worden’, vertelt gedeputeerde Henk Brink. ‘Maar we verwachten ook een stukje wederkerigheid in Den Haag.’
104.000. Zoveel woningen wil Gelderland tot 2030 bijbouwen. De provincie tekende er woensdag regionale woondeals voor. Tegelijkertijd legt de provincie nu de ‘ruimtelijke puzzel’. Het is dus enerzijds hard trekken aan de volkshuisvestingsopgave en anderzijds de balans behouden met andere ruimteclaims. Geen makkie, maar de provincie durft het aan, zegt gedeputeerde Peter Kerris van Wonen en Ruimtelijke Ordening.
